Boonsmolen en pleintjepleintje

De inhuldiging van het Boonsmolenpleintje vond plaats in 1989 en verwijst naar de ligging van de voormalige Boonsmolen. Centraal staat hier het herinneringsmonument, bestaande uit een bakstenen sokkel met ingemetste halve molensteen en arduinen dekplaat, waarop de wieken-as staat.
De Boonsmolen werd in 1842 gebouwd door Franciscus Boons-Peeters. Opgericht op een natuurlijke of kunstmatig opgeworpen heuvel, was het een typische bergmolen. Het merkwaardige aan zo’n molen is de molenvloer. Die bevindt zich een viertal meter boven de grond. Langs een toegangspoort kunnen de boeren met kar en paard onder die vloer rijden en hun graan lossen langs een opening in de molenvloer.
Na het overlijden van Franciscus Boons zetten zijn zonen Jozef, Ferdinand en Victor het bedrijf voort. Later zijn het de kinderen van Victor Boons-Kemps die de molen uitbaten.
In januari 1943 werd er gestopt met het malen met de windmolen. De molen had een gebroken wiek en sommige onderdelen moesten vervangen worden. Kortom, men stond voor te grote onkosten. In datzelfde jaar, 1943, werd een aanvraag gedaan om met een vuurmolen verder te malen. Twee jaar eerder was Victor Boons al overleden. Gustaaf Boons, de laatste eigenlijke molenaar op de molen, stierf in januari 1972. De molen werd daarop eigendom van Egied Wouters. In 1979 werd het stenen geraamte van de windmolen neergehaald.
BRON: Erfgoed Balen